Vorige week brachten wij met een internationale coalitie van natuurorganisaties en kleinschalige vissers een open brief naar Brussel. De brief, gericht aan de Eurocommissaris voor Milieu, Oceanen en Visserij, stelt dat de grootschalige, destructieve visserijsector voorgetrokken wordt ten opzichte van de kleinschalige visserij en eist dat dit onrecht opgelost wordt door een transitie naar eerlijke visserij.

Lees de brief hier:

Mr. Virginijus Sinkevičius
Commissaris voor Milieu, Oceanen en Visserij
Europese Commissie

Betreft: Eerlijke visserij – dringende oproep tot een rechtvaardige transitie in de Europese visserij

Geachte commissaris Sinkevičius,

Het onvermogen om rechtvaardigheid in het Europese visserijbeleid aan te pakken heeft geleid tot gemiste kansen om de achteruitgang van het milieu, economische ongelijkheden en sociale onrechtvaardigheden aan te pakken. Kleinschalige visserij (SSF) met een geringe impact levert meer banen en een grotere toegevoegde waarde per liter gebruikte brandstof op en veroorzaakt minder milieuschade, in tegenstelling tot grootschalige visserij met een grote impact. Desondanks heeft de sector decennialang geen vangstmogelijkheden en sectorale steun meer gekregen, wat gevolgen heeft voor de algehele veerkracht van de Europese visserijgemeenschappen.

We roepen u op om de ongelijkheden die het Europese visserijbeleid met zich meebrengt aan te pakken door middel van een rechtvaardige transitie die een einde maakt aan schadelijke subsidies en zorgt voor eerlijke toegang voor kleinschalige vissers met een lage impact tot financiële steun en vangstmogelijkheden in Europa.

Het potentieel van kleinschalige visserij met een geringe impact om bestaansmiddelen, lokale voedselsystemen en sociaaleconomische activiteiten in kustgemeenschappen te ondersteunen, is nog niet gerealiseerd. Als gevolg van de gedeeltelijke uitvoering van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) van 2013 blijft het visserijbeheer in Europa bevorderlijk voor grootschalige visserij met een grote
impact, een subsector die milieuschade veroorzaakt, overbevissing aandrijft en aanzienlijk bijdraagt aan de klimaatcrisis. Schadelijke brandstofsubsidies blijven gunstig zijn voor en leiden tot het behoud van grotere, meer vervuilende schepen, terwijl de vangstmogelijkheden in Europa geconcentreerd zijn in de handen van de rijkere, industriële, invloedrijke eigenaars van vissersvaartuigen, vanwege toewijzingen op basis van historische vangstgegevens. 

Door het prioriteren en verlenen van beleidsondersteuning zal kleinschalige visserij met een geringe impact een belangrijke rol spelen bij het aanpakken van de overbevissing in Europa, het behoud van de mariene biodiversiteit, het verminderen van de koolstofvoetafdruk van de visserijsector en het aanpakken van sociaaleconomische uitdagingen in de maritieme sector.

De sleutel tot het aanpakken van de kritieke toestand van de EU-visserij en het ontsluiten van het potentieel van SSF is artikel 17 van het GVB, dat de afgelopen tien jaar slapend is geworden. Door transparante en objectieve criteria van ecologische, sociale en economische aard toe te passen op de toewijzing van vangstmogelijkheden, zou de volledige toepassing van artikel 17 duurzame praktijken belonen en een verschuiving naar visserij met geringe gevolgen stimuleren. De huidige focus op de vangstgeschiedenis als basis voor de toewijzing van vangstmogelijkheden is zeer gebrekkig, waardoor visserijbedrijven worden aangemoedigd om kwantiteit boven kwaliteit te stellen. Het leeuwendeel van de vangstmogelijkheden wordt echter toegewezen aan leden van organisaties van visproducenten, hetgeen discriminerend is voor kleinere, weinig invloedrijke visserijbedrijven die niet voldoen aan de vereisten van de meeste organisaties van visserijproducenten met een hoog vangstvolume.

Bovendien moet de EU, door overheidsgeld dat wordt besteed aan schadelijke capaciteitsverhogende subsidies voor grootschaliger en met grote gevolgen te bekostigen, diegenen in de visserijsector steunen die de grootste voordelen voor de samenleving en het milieu bieden en aangetaste mariene ecosystemen herstellen.

Wij verzoeken de Commissie dan ook:

1. Een gedetailleerd en bindend uitvoeringsplan voor artikel 17 opstellen, samen met duidelijke richtsnoeren voor de ontwikkeling en toepassing van transparante en objectieve criteria om duurzame visserijpraktijken te belonen en ecosystemen en lokale gemeenschappen te beschermen;
2. Beëindig schadelijke subsidies en geef prioriteit aan kleinschalige visserijactiviteiten met een geringe impact. Met name:
   1. SSF-verenigingen te ondersteunen bij de vorming van speciale producentenorganisaties en andere afzetstructuren;
   2. het koolstofvrij maken van de sector ondersteunen door de ontwikkeling van de meest geschikte technologie en infrastructuur;
   3. het aandeel van het Europees Fonds voor maritieme visserij en aquacultuur (EFMZV) voor natuurherstel en regeneratieve  praktijken vergroten en het toepassingsgebied ervan verruimen;
3. Ervoor zorgen dat de processen voor de toewijzing van visserijsubsidies en vangstmogelijkheden volledig transparant en openbaar toegankelijk zijn door de publicatie van jaarverslagen op EU-niveau waarin wordt uiteengezet hoe vangstmogelijkheden en subsidies zijn toegewezen en aan wie.

Deze maatregelen, waarvan wij u vragen ze uit te voeren, zijn niet alleen ecologische, maar ook sociaaleconomische eisen geworden. De Europese Commissie moet dringend het visserijbeheer heroverwegen om een rechtvaardige transitie te bewerkstelligen van een winningsindustrie die grootschalige visserij met een hoge impact ondersteunt naar een sector die de rol van kleinschalige vissers met een lage impact als beschermers van de oceaan verdedigt.

Wij kijken ernaar uit om deze acties met u te bespreken.