Stichting Doggerland, ARK Rewilding Nederland, ClientEarth en Blue Marine Foundation stappen naar de rechter om het laatste restje natuur van de Doggersbank te redden. De overheid besloot 16 jaar geleden om dit natuurgebied te beschermen tegen schadelijke activiteiten. Maar van natuurbescherming is niets terechtgekomen. Ondanks dat het gebied de kraamkamer van de Noordzee is, staat de overheid er sleepnetvisserij en olie- en gaswinning toe. Emilie Reuchlin, mede-oprichter van Doggerland, is resoluut: “Ons geduld is op, het is nu of nooit. Waar de overheid de plicht heeft om de natuur in dit gebied te beschermen, zien we vooral dat de industrie beschermd wordt. De natuur is vogelvrij verklaard.”
De natuurorganisaties eisen dat de overheid zich aan haar eigen regels gaat houden en dat het Nederlandse deel van de Doggersbank gesloten wordt voor sleepnetvisserij. Eeuwenlang vissen met zware kabels en netten over de bodem heeft een spoor van vernieling achtergelaten en de Doggersbank verwoest. Reuchlin: “Sleepnetvisserij vormt een enorme bedreiging voor de kraamkamer van de Noordzee. Want het vernietigt al het leven in en op de zeebodem, zoals koraal- en schelpdierriffen. Het is waanzin dat de overheid dit blijft toestaan in een op papier beschermd gebied. We laten toch ook geen bulldozers op de Veluwe toe?”
Kraamkamer van de Noordzee
Ondanks de ernstig verzwakte toestand van het gebied leven er nog steeds bedreigde en beschermde soorten op de Doggersbank. Het is een voortplantingsgebied voor haaien, roggen, kabeljauw, makreel, haring, wijting en tong. Het functioneert als een kraam- en voedselgebied voor bruinvissen, dwergvinvissen, grijze zeehonden, jan-van-genten, papegaaiduikers, zeekoeten, alken en andere beschermde zeevogels. De zeebodem is een reservoir voor koolstof, en dus belangrijk in de strijd tegen klimaatverandering. Karel van den Wijngaard, programmaleider Noordzee bij ARK Rewilding Nederland: “De natuur is heel krachtig, en kan onder de juiste omstandigheden weer opbloeien. Maar dat gaat niet gebeuren als er telkens een sleepnet over de bodem wordt gehaald.”
Verlopen industrieterrein
De staat van de Noordzee holt al jaren achteruit. Naast intensieve visserij en scheepvaart zijn er meer industriële activiteiten op de Noordzee, zoals olie- en gaswinning en de bouw van windparken. Die zorgen voor verstoring van het leven onder en boven water. De optelsom van al die schadelijke effecten heeft ertoe geleid dat de draagkracht van de natuur zwaar overschreden is. Nederland heeft zich verbonden aan internationale doelstellingen die bepalen dat 30 procent van de zee effectief beschermd moet worden in 2030. Reuchlin: “Nog niet eens 1 procent van de Nederlandse Noordzee wordt nu beschermd tegen alle schadelijke activiteiten, en 0 procent van de Doggersbank. Terwijl de Britten hun deel van de Doggersbank al jaren gesloten hebben voor sleepnetvisserij. EU-wetgeving verbiedt schadelijke activiteiten in beschermde gebieden en schrijft voor dat de natuur daar juist moet kunnen herstellen. Maar onze overheid weigert actie te ondernemen.” Ook in Duitsland loopt een rechtszaak tegen de overheid om het Duitse deel van de Doggersbank tegen sleepnetvisserij te beschermen.
Van den Wijngaard: ”Het minimale dat de overheid moet doen, is prioriteit geven aan de natuur in gebieden die zij zelf daarvoor heeft aangewezen. En dat betekent: geen sleepnetvisserij meer op de Doggersbank.”
